Het biggetje Wilbur is met de fles grootgebracht door het meisje Veerle. Omdat Veerle elke dag met hem en de andere dieren van de boerderij speelt, kan ze de dieren verstaan. Als Wilbur bang is om geslacht te worden, bedenkt de spin Charlotte een heel slim plan. Dit kinderboek is in Amerika in 1952 voor het eerst uitgekomen, maar het heeft nog niets van zijn zeggingskracht verloren. De stijl is intiem, alsof de auteur het verhaal alleen voor jou vertelt. Het ademt vertrouwelijkheid, het argeloze van ieder kind. De dieren behouden hun eigenschappen, maar zijn ook als kind te herkennen. Het varkentje voelt zich eenzaam en is bang om dood te gaan. Terloops worden wetenswaardigheden over de dieren verteld. In vlot lopend, goed Nederlands vertaald. Het dyslexie lettertype, de krappe interlinie en de wat grotere pagina's zorgen voor een overvolle bladspiegel, die voor kinderen met dyslexie niet aantrekkelijk is. Met de oorspronkelijke zwart-witte pentekeningen. Vanaf ca. 10 jaar.